Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

Πρόσφατα είδα μια διαφωνία σχετικά με την τρομοκρατία μεταξύ βουλευτών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την τρομοκρατία και το κράτος. Επομένως θεώρησα σωστό να γίνουν ορισμένες αποσαφηνίσεις προκειμένου επιτέλους να ξέρουμε σε αυτή την χώρα ποια λέξη σημαίνει τι.

Ξεκινάω με τέσσερις ορισμούς σημαντικούς για τη συνέχεια:

    
    1.  Τρομοκρατία = Μια σειρά αδικημάτων εναντίον προσώπων ή περιουσίας … που με δεδομένη τη φύση τους και το περιεχόμενο τους, μπορεί να βλάψουν μια χώρα ή διεθνή οργανισμό, όπου διαπράχθηκαν με στόχο να: εκφοβίσουν καθοριστικά έναν πληθυσμό ή αδικαιολόγητα να αποτρέψει μια κυβέρνηση ή έναν διεθνή οργανισμό,  να εκτελέσει ή να απέχει από την εκτέλεση οποιασδήποτε πράξης ή που σοβαρά αποσταθεροποιεί ή καταστρέφει θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση - Framework Decision on Combating Terrorism (2002)
2   
     2. Βία = Η (υλική ή ψυχική) πίεση που ασκεί κάποιος επάνω σε κπ. άλλο για να του επιβάλει τη δική του θέληση.
Πηγή: Dictionary of Standard Modern Greek
   
     3. Κράτος = δηλώνει την εξουσία, την ισχύ, την δύναμη, την διακυβέρνηση και μαζί με τον επιθετικό προσδιορισμό που ακολουθεί ή που ακολουθείται προσδιορίζει το πολιτειακό, ή νομοθετικό καθεστώς, το είδος εξουσίας ή διακυβέρνησης μιας χώρας.
Πάπυρος Larousse Britanicca
  
   4. Παρά = ύπαρξη και λειτουργία παράλληλη και έξω από τα πλαίσια αυτού που εκφράζει ή συνεπάγεται η πρωτότυπη λέξη: παρακράτος, παραοικονομία, παρατράπεζα· παρακρατικός, παραστρατιωτικός, παρεκκλησιαστικός.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο όρος «τρομοκρατία» πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην Γαλλία για να περιγράψει τις διώξεις των «εχθρών της επανάστασης» από τους Ιακωβίνους (περί το 1793), όπου ένοπλες ομάδες, οπαδοί του Ροβεσπιέρου από άκρη σε άκρη της Γαλλίας οργανώθηκαν σε παρακρατικές ομάδες (μετά την πτώση της Μοναρχίας) και ανέλαβαν τον απόλυτο έλεγχο της Γαλλίας και δολοφονούσαν στο όνομα της Επανάστασης. Στην Αγγλία αυτή η περίοδος ονομάστηκε "Reign of Terror" ενώ στην Γαλλία απλά «Ο Τρόμος» ( la Terreur). Η περίοδος αυτή οδήγησε σε μια κατάσταση Αναρχίας το σύνολο της Γαλλίας και τελικά έκανε τον Ναπολέοντα Αυτοκράτορα για να πολεμήσει το «Παρακράτος του Τρόμου».

Σήμερα δεν υπάρχει παγκοσμίως αναγνωρισμένος ορισμός για την Τρομοκρατία, ούτε από τον ΟΗΕ. Ωστόσο κάθε χώρα και Οργανισμός την έχουν ορίσει από μόνες τους, για αυτόν τον λόγο προτίμησα τον ορισμό της Ε.Ε. που βρίσκεται Γεωγραφικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά εγκείτερα μας.

Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ορισμών, ότι ποτέ δεν αναφέρεται πως η Τρομοκρατία ξεκινάει από το ίδιο το Κράτος. Άλλωστε το ίδιο το Κράτος είναι αυτό που φτιάχνει τον εκάστοτε ορισμό της Τρομοκρατίας, επομένως είναι σαφές ότι δεν συμβαδίζουν το ένα με το άλλο.

Δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό όλων των ορισμών είναι ότι η Τρομοκρατία συμβαδίζει με την άσκηση Βίας. Ακόμα και οι ενέργειες που μάλιστα περιγράφονται σε λίστα αποτελούν όλες εξίσου βίαιες πράξεις.

Τρίτο κοινό χαρακτηριστικό αποτελεί ο λόγος άσκησης αυτής της Βίας που δεν είναι άλλος από την τρομοκράτηση του πληθυσμού προκειμένου να εξωθήσει το Κράτος σε μια κατεύθυνση που η ομάδα που ασκεί την Τρομοκρατία επιθυμεί. Δηλαδή ξεκάθαρα δίνει πολιτικό χαρακτήρα στην βίαιη ενέργεια. Χαρακτήρα που είναι κόντρα στο κατεστημένο σύστημα Θεσμών και Αξιών.

Συμπερασματικά από τους ορισμούς καταλήγουμε στο ότι η Τρομοκρατία είναι Βία, είναι εξαναγκασμός, που πλήττει το κοινωνικό σύνολο με σκοπό να το εξωθήσει μέσω του τρόμου σε μια επιθυμητή για κάποιες ομάδες συμπεριφορά.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Γίνεται μια προσπάθεια από τους ίδιους τους οπαδούς του Τρόμου και της Αναρχίας να παρομοιάσουν ή και να ταυτίσουν, αν τους δοθεί η ευκαιρία, το Κράτος και τους Θεσμούς του με την Τρομοκρατία. Η ενέργεια αυτή είναι εξόχως ύπουλη και εξυπηρετεί δύο σκοπούς:

    1. Την απονομιμοποίηση του ίδιου του Κράτους ως έννοια, δηλαδή την κατάργηση της ενιαίας λειτουργίας Θεσμών και την αμφισβήτηση των συλλογικών αξιών στα μάτια του πληθυσμού.

     2. Την στήριξη ενεργειών Τρομοκρατίας που είναι πολύ πιθανό (σύμφωνα με τα μάτια τους) να τους φέρουν ένα βήμα κοντύτερα στην εξουσία και που ελπίζουν ότι προκαλούνται από δυνάμεις που μπορούν να ελέγξουν οι ίδιοι και όχι κάποιος άλλος.

Το Κράτος είναι γεγονός ότι ασκεί  βία η απειλεί με την άσκηση βίας. Στοιχείο που υπήρχε και υπάρχει από τις πρώτες κοινωνίες ώστε να επιβάλλονται οι κανόνες σε όλους. Καμία κοινωνία ποτέ δεν ήλπισε ή δεν πέτυχε να είναι σεβαστοί οι κανόνες της από όλα τα μέλη της – δυστυχώς. Επομένως ανακάλυψε το Κράτος (=την εξουσία) για να καλύψει αυτό το κενό.

Την αιτιολόγηση της Κρατικής Βίας έχουν εξήρει σχεδόν όλοι οι Φιλόσοφοι, ακόμα και οι Αρχαίοι μας πρόγονοι. Συγκεκριμένα ήδη πριν την γέννηση της Φιλοσοφίας, είχαν περικλύσει στους μύθους τους την συμπόρευση του Κράτους με την Βία. Σύμφωνα λοιπόν με την Μυθολογία των Αρχαίων Ελλήνων, το Κράτος και η Βία είναι αδέλφια και παιδιά του Τιτάνα Παλλάντα και της Ωκεανίδος Στυγός και απεστάλθηκαν στην Γη προκειμένου να διατηρούν τις ισορροπίες μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης. Μάλιστα είχαν τόσο πολύ συνειδητοποιήσει τους δεσμούς της Βίας με το Κράτος και την ισορροπία, όπου ήδη πρώτος ο Όμηρος είχε μιλήσει για τους πολέμους ως μέθοδο ισορρόπησης του υπερπληθυσμού στον Πλανήτη, αλλά αυτό αποτελεί άλλο ζήτημα στενά συνδεδεμένο βέβαια με την Κρατική Βία.

Επομένως αυτό που σχεδόν το σύνολο των πολιτικών χώρων, η Ιστορία και η Φιλοσοφία μας λέει, είναι ότι η μόνη μορφή Νόμιμης και Αιτιολογημένης Βίας είναι αυτή του Κράτους κάτι που το συνειδητοποιούσαν όλοι οι Πολιτικοί (π.χ. Dura Lex, sed Lex). Ο λόγος ήταν ότι η Βία του εκάστοτε Κράτους δεν ήταν τυφλή και προσωπική, περιστρέφονταν γύρω από κανόνες και Νόμους που είτε ήταν ίδιοι για όλους είτε όχι, αλλά ποτέ η Βία αυτή δεν ήταν τυφλή. Η Κρατική Βία διέπεται από κανόνες και αυτό είναι που την Νομιμοποιεί. Αλλιώς κάθε άλλη μορφή βίας θα γίνει προσωπική και τυφλή και την θέση της σταθερότητας θα την πάρει ο φόβος, ο τρόμος και η αναρχία.

Αιτιολογημένη Βία δεν είναι η Βία επομένως που ασκεί παντώς είδους παρακράτος. Σύμφωνα με τον ορισμό το Παρακράτος είναι λειτουργίες και οργανώσεις έξω από τα όρια του Κράτους (των θεσμών), και ενδεχομένως κατά περιπτώσεις με την συνεργασία κρατικών μηχανισμών/ατόμων. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου Κρατικοί Λειτουργοί συνεργάστηκαν με το Παρακράτος έξω από τα καθήκοντα τους, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το Παρακράτος δρα κινούμενο από το Κράτος. Για αυτό και η δράση τους ήταν εκτός των καθηκόντων που τους είχε ορίσει το Κράτος και συνεπώς παράνομη. Παράλληλα τις περισσότερες φορές το Παρακράτος αποσταθεροποίησε ένα Κράτος τελικά μέσω πρακτικών Τρομοκρατίας. Επομένως Τρομοκρατία και Παρακράτος είναι δύο έννοιες πολύ κοντινές και σχετισμένες. Κάθε ενέργεια του Παρακράτους δεν είναι απαραίτητα Τρομοκρατίας, κάθε ενέργεια Τρομοκρατίας όμως είναι ενέργεια του Παρακράτους, αφού είναι εκτός θεσμών που ορίζει το Κράτος (σύμφωνα και με τους ορισμούς εκτός από την κοινή λογική).

Φυσικά το Κράτος δεν είναι απαραίτητα αλάνθαστο. Ούτε φέρεται το ίδιο ασχέτως το ποιος το διοικεί. Ωστόσο έχει συνέχεια και ειδικότερα αυτό το Κράτος, δηλαδή το Κράτος της Δημοκρατίας, έχει θεσμούς που επιτρέπουν την αλλαγή του από μέσα. Δηλαδή υπάρχουν Νόμιμοι μέθοδοι μια πλειοψηφία (και εφόσον είναι πλειοψηφία) να αλλάξει τους θεσμούς σύμφωνα με τις ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ της (επισημαίνω την λέξη γιατί είναι σημαντική και διαφορετική από τα Πιστεύω). Αν βέβαια το Κράτος είναι πλέον δυσλειτουργικό και φέρεται απέναντι στους πολίτες του, τότε επίσης η Τρομοκρατία είναι περιττή, αφού δεν είναι λίγες οι φορές στην ιστορία που έχουν γίνει επαναστάσεις και ανατροπή των καθεστώτων που καταδυνάστευαν. Επομένως αφού η Τρομοκρατία δεν είναι Επανάσταση τότε δεν εξυπηρετεί την πλειοψηφία ακόμα και στη περίπτωση ενός «κακού» Κράτους, αλλά μια μειοψηφούσα ομάδα με κρυφή και ιδιοτελή ατζέντα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η προσπάθεια ταύτισης του Κράτους και των Θεσμών του (όχι απαραίτητα των προσώπων) με την Τρομοκρατία είναι εκ του πονηρού ορμώμενη και σκοπό έχει την πρόκληση συγχύσεως στον πληθυσμό. Σύγχυση που και αυτοί που το επιδιώκουν αυτό θα την βρούν μπροστά τους στο μέλλον, με αποτελέσματα τρομακτικά για το μέλλον του Έθνους – Κράτους μας που λέγεται Ελλάδα.

Ασχέτως κομματικών πεποιθήσεων οφείλει το σύνολο του πληθυσμού που σέβεται ορισμένες βασικές Αρχές και Αξίες πάνω στις οποίες δομήθηκαν οι σύγχρονες Κοινωνίες μετά την Γαλλική Επανάσταση να καταδικάσει και να στείλει στο περιθώριο ανθρώπους που ταυτίζουν αυτές τις έννοιες με σκοπιμότητα.

Όλοι μας οφείλουμε να επισημαίνουμε τις διαφορές αυτές στις συζητήσεις μας και να μην επιτρέπουμε κανέναν να μπλέκει τις λέξεις και τις έννοιες κατά το πώς τον βολεύει. Κάθε λέξη υπάρχει για να εξυπηρετεί ένα νόημα και τα συνώνυμα τα γνωρίζουμε όλοι. Δεν θα μας τα μάθουν από την αρχή μερικοί άνθρωποι που κανένα σεβασμό δεν έχουν στον άνθρωπο αλλά στις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Δεν θα μας τα μάθουν αυτοί που βλέπουν το χάος σαν μια σκάλα για άνοδο προσωπική. Και σε αυτό ο χώρος της Δεξιάς θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο σε μια νέα εποχή, όπου δεν θα επιτρέπονται προπαγάνδες τέτοιου μεγέθους.


Promitheas Pyrforos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου